A semana de Jacques Tati

Monsieur Hulot vive nunha casa modesta nun barrio humilde e vai visitar o seu sobriño que vive cos seus pais nun fogar ultramoderno (Vila Arpel). O pai da familia ocupa un alto cargo nunha fábrica de plástico. A casa é fría e contrapón á casa de Monsieur Hulot que se sente incómodo. O seu sobriño non é feliz neste fogar, porque non pode levar aos seus amigos por se rompen algo, monsieur Hulot intentará que mellore esta situación..


A película céntrase no carácter socialmente torpe pero adorable de Monsieur Hulot .
Ao igual que coa maioría das películas de Tati, Mon Oncle é en gran parte unha comedia visual, a cor e a iluminación empréganse para axudar a contar a historia. O diálogo en Mon Oncle é apenas audible, e en boa medida subordinada á función dun efecto de son. Por conseguinte, a maior parte das conversacións non están subtitulados. En cambio, os ruídos da deriva de acaloradas discusións ociosas e sons complementan outras bromas e os movementos físicos dos personaxes, intensificando o efecto cómico. A banda sonora  tamén utiliza a música para caracterizar ambientes, incluíndo un tema musical animado que representa Hulot mundo cómico da ineficiencia e a liberdade.
O seu debut  foi en 1958 en Francia A película foi outro grande éxito para Tati  cun total de 4.576.928 espectadores en Francia. wikipedia.